اگر در سرای سعادت کس است ز گفتار سعدیش حرفی بس است فطرت مداراپسند، فکر مثبت، طبیعت آرام و مستقر، طبع معتدل و سازشگر، خوی نرم و صلحجو، چهره مسالمتآمیز و خیراندیش و روح منصف سعدی، حکمت معتدلی پرداخت که در شرق و غرب، ستایشگر و دوستدار یافت.در این مجال که کاوشی مختصر در آثار غنی سعدیِ شیرین سخن است، برآنیم تا با بهرهگیری از فضیلتهای مهمِ مطرح شده همچون احسان، قناعت، عدالت جویی، خدابینی، جوانمردی و...، با شخصیت این بزرگْادیبِ وارسته بیشتر آشنا شویم.نگاهی گذرا606 قمری، سال تولد نشاط و رونق طراوت در گلستان و بوستان ادب فارسی بود. ستارهای «سعد» به «شیرازه» آینده، قوامی روشن بخشید و آسمان دلها را نورباران کرد.سعدی شیرازی، یکی از سرآمدان و فرهنگسازان دیار ما و آثارش، نشان دهنده نوعی نواندیشی و تجددطلبی فکری است. در حقیقت، مهمترین ویژگی سعدی، نوگرایی او و کنار نهادن تکلّفِ گذشته است. نظم و نثر بدیع او، زبان فارسی را به بالاترین درجه فصاحت رسانید و بااهمیتترین نمونه بلاغت را به دست داد و در واقع، مفاد این بیت است که خود فرمود:هفت کشور نمیکنند امروزبیمقالات سعدی، انجمنیبیسبب نیست که در قرن هجدهم در مغربزمین، برخی از اشعار او را در شمار آیات آسمانی میپنداشتند و نیز در اروپا از وی با عنوان شاعری جهانی یاد میکنند.تعلیم و تربیت از دید سعدیسعدی بایستههای مسیر پرورش را در آثارش چنین برمیشمارد: دینداری، پرهیزکاری، فروتنی، حقشناسی، هنرمندی و خوش اخلاقی. او عواملی از جمله زمان را در تربیت مؤثر میداند و معتقد است دوران واقعی تربیت و نقشپذیری، کودکی است.هر که در خردیش ادب نکننددر بزرگی، فَلاح از او برخاستاز دیگر عوامل مهم اثرگذار در پرورش فرد، همنشینی با دیگران است. سعدی، کمت, ...ادامه مطلب