تحلیل رهبرمعظم انقلاب از گرسنگی و تشنگی ماه رمضان

بسم الله

مرحوم حاج میرزا جواد آقاى ملکى تبریزى - عارف معروف و مشهور و فقیه بزرگوار - در کتاب شریف

«المراقبات»شان می‌فرمایند: روزه یک هدیه‌ى الهى است که خداى متعال این را به بندگان خود و به

مؤمنین هدیه کرده است. تعبیر ایشان این است که: «الصّوم لیس تکلیفا بل تشریف»؛ روزه را به چشم

یک تکلیف نگاه نکنید؛ به شکل یک تشریف و تکریم نگاه کنید، که «یوجب شکرا بحسبه»؛ این توجه به

فریضه‌ى روزه - که تکریم الهى نسبت به بندگان است - خودش مستوجب شکر است؛ باید خدا را

سپاسگزارى کرد. ایشان براى گرسنگى و تشنگى که مؤمنین در ماه رمضان خودشان را ملتزم به آن

می‌دانند، فوائد متعددى را بیان می‌کنند که متخذ از روایات و برخاسته‌ى از دل نورانى این مرد بزرگ

است. از جمله‌ى آنها، یا اهمّ آنها - که ایشان خودشان می‌گویند این خاصیت از همه مهمتر است - این

است که می‌گویند این گرسنگى و تشنگى یک صفائى به دل می‌بخشد که این صفاى قلبى زمینه را

فراهم می‌کند براى تفکر، که «تفکّر ساعة خیر من عبادة سنة».( 1) مستدرک، ج 11، ص 183) این تفکر

از نوع تفکرِ مراجعه‌ى به باطن و روح و دل انسان است که حقایق را روشن می‌کند و باب حکمت را بر

روى انسان میگشاید. از این باید استفاده کرد

بیانات در دیدار مسئولان نظام جمهورى اسلامى ایران (۱۳۹۰/۰۵/۱۶)