مرارت ها و شهادت‏ امام کاظم علیه السلام

رنجها و غمهاى امام موسى بن جعفر بعد از فاجعه کربلا، دردناکتروشدیدتر از سایر ائمه‏ علیهم السلام‏بود. هارون الرشید همواره در کمین ایشان‏بود، امّا نمى‏توانست به آن‏حضرت آسیبى برساند. شاید او از ترس اینکه‏ مبادا سپاهیانش در صف یاران آن‏حضرت درآیند، از فرستادن آنان براى‏ دستگیرى وشهید کردن امام خوددارى مى‏ورزید، زیرا پنهانکاریى که ‏افراد مکتبى در اقدامات خود ملزم بدان بودند، موجب شده بود که‏ دستگاه حاکمه حتّى به نزدیک‏ترین افراد خود اعتماد نکند. این على بن ‏یقطین وزیر هارون الرشید و آن یکى جعفر بن محمّد بن اشعث وزیر دیگرهارون است که هر دو شیعه بودند همچنین بزرگ‏ترین والیان وکارگزاران‏هارون در زمره هواخواهان اهل بیت‏ علیهم السلام ‏بودند. از این‏رو بود که هارون‏ خود شخصاً به مدینه رفت تا امام کاظم را دستگیر کند.نیروهاى مخصوص هارون به اضافه سپاهى از شعرا و علماى دربارى‏ومشاوران، او را در این سفر همراهى مى‏کردند و میلیونها درهم و دیناراز اموالى که از مردم به چپاول برده بود، با خود حمل مى‏کرد و به عنوان‏ حق‏ السکوت به اطرافیان خود در این سفر بذل و بخشش مى ‏نمود. و دراین میان به رؤساى قبایل وبزرگان و چهره‏ هاى سر شناس مخالف توجّه‏ ورسیدگى بیشترى نشان مى ‏داد.